YÜZÜ OLMAYAN BİR GELECEK

1 BÖLÜM

2 BÖLÜM

3 BÖLÜM

4 BÖLÜM

5 BÖLÜM

6 BÖLÜM

7 BÖLÜM

8 BÖLÜM

9 BÖLÜM

1O BÖLÜM

11 BÖLÜM

12 BÖLÜM

13 BÖLÜM

14 BÖLÜM

15 BÖLÜM

16 BÖLÜM

17 BÖLÜM

18 BÖLÜM

19 BÖLÜM

20 BÖLÜM

21 BÖLÜM

Bu blogdaki popüler yayınlar

O BÜYÜDÜĞÜNDE-1 BÖLÜM

  Kitap eski ve yıpranmıştı. İçindeki her kelime Tom'un zihnine kazınmış, ağızda acı tatlı bir tat bırakmıştı. Wool's Yetimhanesi'nin kütüphanesi, seçeneklerin azlığı nedeniyle iç karartıcıydı. Bu yüzden Tom, sekiz yıllık ömründe her bir kitabı en az birkaç kez okumuştu. Şu anda elinde tuttuğu kitap bir istisna değildi ama sürükleyiciydi ve okumak, hiçbir şey yapmamaktan ya da daha kötüsü diğer öksüzlerle kaynaşmaktan daha iyiydi. "Bana oyuncak bebeğimi geri ver! Geri ver yoksa Bayan Cole'a söylerim!" Amy tiz bir sesle haykırdı ve Tom'un dudakları tiksintiyle seğirdi. Acınasıydı, hepsi acınasıydı. Neden zamanını onlarla dışarıya çıkarak harcamak zorundaydı ki? Tüm gürültüden ve çocuksuluktan uzakta, odasında kalmayı tercih ederdi. "Bak!" Billy'nin sesi o kadar heyecanlıydı ki Tom farkında olmadan başını kitaptan kaldırdı. "Biri daha geliyor!" Ah...O.... Bu yetimhane bilindik bir yer değildi. Çok nadir ebeveyn olmak isteyen aptallar ...
Devamı

O BÜYÜDÜĞÜNDE-FİNAL

  Dünya'nın sonuydu. Aşağıdaki insanlar alevleri söndürmeye çalışırken, çığlık atarken Tom duygusuzca izliyordu.   Bazıları çaresizce asalarını sallıyorlardı, diğerleri - Muggle'lar - kendi kıyafetleriyle kendilerini örtmeye  çalışıyorlardı. Komikti ve gülmesi gerekirdi ama yüz kaslarından hiçbiri seğirmemişti. Hiçbir şey hissetmiyordu.  Ne heyecan, ne sevinç, ne öfke, ne de olup bitenlere gerçek bir ilgisi  vardı. Dünyanın sonlanması gerekiyordu ve onun sonunu getiren  kişi o olmalıydı. O ölümsüzdü, bu böcekler değillerdi. Sadece hayal edebilecekleri güce sahipti ve her şeye bir son verme zamanının geldiğine karar verdiyse, öyle olacaktı.  Giderek daha fazla insan düştü. Yanmaya devam etseler de artık çığlık atmıyorlardı. Hepsi  kavrulup kömüre dönüyorlardı  ve siyahlıkları düştükleri yere bulaşıyordu.  Sarmaşıklar  açgözlülükle yayıldı, hâlâ koşmaya devam edenleri yakaladı ve onları yeni bir ateş duvarıyla yuttu. Londra, İngi...
Devamı

KAKOET 1 BÖLÜM--TOM RİDDLE//HARRY POTTER

 Kanın metalik ve keskin kokusu o kadar güçlüydü ki tadını alabiliyordu. Cüppesine, ayakkabılarına ve aralarındaki her bir  yarığa sızmıştı. Yoksa tadını alabildiği şey suçluluk duygusu muydu? Kalın ve ağırdı.  Asası cebinde olmasına rağmen büyüsü içinde titriyordu. Sectumsempra'nın kullanımı kemiklerini sarsmıştı. Midesinde korku ve... başka bir şeyin karışımı olan bir zıplama vardı.  Taş zemine çarpan ayakkabılarının yankıları etrafını sardı. Elindeki kitap çok ağır görünüyordu. Haindi. Kendisine yardımcı olacağını düşündüğü şey her şeyi mahvetmişti. Draco Malfoy'un kanlı yüzünün görüntüsü zihninde parladı. Yüzünden midesine kadar kesilen düşmanı tek bir büyüyle parçalandı.  Harry kayarak boş duvarın önünde durdu. 'Saklanacak bir yere ihtiyacım var... Saklanacak bir yere ihtiyacım var... '  Snape'i böyle göremezdi. Elleri çok fazla titriyordu ve Snape onun zihnini delip gerçeği çalabilirdi.  Bir kapı ortaya çıkmadan önce bir parıltı belirdi. Harry ra...
Devamı