VAS HAPPENİN

  Uzun zamandır böyle bir acı hissetmemişti. On beş yıl önce o gece, ruhunun bedeninden zorla çıkarılmasının acısı yalnızca bir an sürmüştü. Sonrasında artık dayanamayacağı şey ölüm korkusu ve başarısızlığın yarattığı hayal kırıklığıydı. Belki de yok olacak, nefret ettiği o varlıklar kadar kırılgan hale gelecek ve yaptığı her şey bu anlık hata yüzünden silinip gidecekti. Ormanda saklandığı yıllar boyunca, dünyadaki tüm acıları aşan bir korkuyu derinden yaşadığına inanıyordu, ama yine de hayatta kalmıştı. Hizmetkarları onun korkusuz olduğuna inanıyorlardı ve o da bunu kendisinden daha zayıf olanlara göstermeye devam ediyordu, ancak Dumbledore'un onun hakkındaki değerlendirmesi belki de daha doğruydu: dünyada korktuğu tek şey ölümdü. Aşkı kaybetmekten korkacak ne vardı? Sevdiğiniz biri gözünüzün önünde öldüğünde ağıt yakmanın ne anlamı vardı? Önemli insanların birer birer ortadan kaybolması ve bu konuda hiçbir şey yapamamanın pişmanlığını yaşamak nasıl bir duyguydu? Hiçbi...