VAS HAPPENİN

  Linlang Loncası oldukça ünlüydü. Her yıl bu  müzayede işlerini daha da  canlı hale getiriyorlardı. Müzayede bazen Jiangnan,bazen de Haibei'de yapılsa da,bu sene Liugong da yapılacaktı. Zengin, fakir ayırmaksızın dünyanın her yerinden insanlar katılacaktı.    Ziyaretçiler sadece neler olup bittiğini anlamakla kalmayacak, aynı zamanda birçok hazinenin satıldığını da göreceklerdi. İçlerinde çok değerli eşyalar-pazarda zor bulunan ilaçlar ve uzun süredir kaybolan parşömenler, sadece Batı Bölgelerinden gelen baharatlar gibi eşyalar da vardı. Bir şeyleri satın almak için  çok uzaklara gitmek istemeyenler için bu müzayede harika bir fikirdi, pek çok kişi bunu dört gözle bekliyordu.    Linlang Lonca'sının zengin ve güçlü geçmişi nedeniyle, dövüş dünyasından gelen hiç kimse onlara karşı çıkmaya cesaret edemezdi.  Bu yüzden hiç bir sorun olmazdı.    Ancak bu yıl bir istisna olmuştu..    Linlang Lonca'sı, Liugong'da...

  Karşılaştırıldığında bulunduğu odanın diğer odalardan pek bir farkı yoktu.    Tek fark pencere kenarlarının daha kalın olması ve tavanın daha alçak olmasıydı Gün ışığı odaya o kadar az giriyordu ki, gün boyunca odanın her yerinde mumlar yanıyordu. Bu, insanın tuhaf hissetmesine neden oluyordu.    Ayrıca mobilyalar belli ki, yeni temizlenmişti. Hiç bir yerde tozun zerresi yoktu.    Cui Buqu çevresine bakarak "Burada kimse yaşamıyor mu?" diye sordu.    Feng Xiao nazikçe gülümsedi, "Sadece hizmetkarlar var. Burası Jiejian Bürosu için geçici bir işkence alanı olarak kullanılıyor"    Açık açık bir tehditle karşı karşıya kalan Cui Buqu, "Yani şimdi beni cezalandırıyorsunuz" dedi.    Feng Xiao hafifçe eğildi ve Cui Buqu'nun gözlerine baktı "Kendine bir bak . Hiç masum görünmüyorsun ve masummuş gibi de davranmıyorsun. Bu durumda senden şüphelenmem normal değil mi?"   Cui Buqu "Lütfen daha makul o...

  Harry uyuyamıyordu. Yatakhanesine döndüğünde Ron ve diğerlerinin mışıl mışıl uyuduğunu görmüştü. Sadece kendisi ayaktaydı, uyuyamıyordu. Konuşacak birini bulmak istiyordu ama bunu kimseye anlatamayacağını hissediyordu. Bu yüzden kalktı, görünmezlik pelerinini giydi, Gryffindor Kulesi'nden tek başına çıktı ve Hogwarts koridorlarında amaçsızca dolaşmaya başladı. Sonunda Harry, okulun kenarındaki Yasak Orman'a doğru yürürken buldu kendini. Kendine geldiğinde, ormanı görebildiği çakıllı patikada duruyordu. Soğuk gece rüzgârı pelerinine değiyordu ama Harry üşümüyordu. Karşısındaki adama boş gözlerle baktı.   Bunun bir tesadüf mü yoksa içindeki bir şey mi onu buraya yönlendirmişti, bilmiyordu. Ne de olsa diğer kişinin ruhunun bir parçası onda da vardı, bu çok mümkündü. Her halükarda, ayaklarını kıpırdatamıyordu ve öylece durup diğer kişinin ormandan yavaşça çıkışını izliyordu. Karanlığa karışıyormuş gibi görünen pelerini, ay ışığında büyüleyici bir gümüş beyazıyla kaplanmış,...