YÜZÜ OLMAYAN BİR GELECEK 10 BÖLÜM
Bir sonraki Hogsmeade gezisi Ocak ayının ortasındaydı. Şaşırtıcı derecede güzel bir gündü. İnce kar tabakası güneş ışığında parlıyordu ve soğuk rüzgar dayanılmaz değildi. Harry, Tom'la Hogsmeade'e doğru yürürken, "Seni anlamıyorum," dedi. "Hiçbir şeyi pek anlamıyorsun," diye karşılık verdi Tom dalgın dalgın, bir aptal gibi atkısıyla oynarken. Nedense gergin hissediyordu. Sanki bir randevudaymış gibi hissediyordu, ancak randevular bile onu gergin yapmamalıydı. Randevuların kolay olması gerekiyordu. Başkalarının aptalca saçmalıklarını umursadığını ve büyüleyici gülümsemesini göstermeyi gerçekten iyi beceriyordu ve olay bundan ibaretti. "Sus. Önce beni öldürmeye çalıştın, sonra beni kaçırdın ve sonra biz... sen..." Harry öksürdü, boynunu ovuşturdu. "Ve... şimdi bana yardım etmek ve bana bir şeyler almak istiyorsun." “Gerçeği bilmiyordum” O sırada tüm eylemleri çok mantıklıydı. Belki ilk cinayet girişimi hariç—orada biraz pani...